Innym problemem jest to, kto nas uczy. Najczęściej uczymy się nie od tych, od których powinniśmy. Wpływ na to ma głównie nasz emocjonalny stosunek do osób lub instytucji, od których czerpiemy informacje. Jeśli nasze nastawienie jest negatywne, możemy ignorować wartościowe dla nas informacje, jeśli zaś jest odwrotnie - możemy za takie uważać zwykłe plotki. Tak więc to, co jest najważniejsze w przyswajaniu sobie wartościowej wiedzy to kontrola naszych emocji odnośnie jej źródła. Wiąże się z tym ściśle weryfikacja - czyli potwierdzanie - otrzymywanych informacji, zwłaszcza, gdy pochodzą one z drugiej ręki. Nie oznacza to, że daną osobę postrzegamy jako mówiącą nieprawdę, lecz że mogła ona coś źle zrozumieć lub zapamiętać. Zaufanie do danej osoby bierze się właśnie z wielokrotnego weryfikowania otrzymywanych od niej informacji a nie z tego, że ją lubimy. Tylko w ten sposób możemy zachować obiektywizm.

 

To, do kogo zwracamy się najczęściej o pomoc ze swym problemem, na bazie właśnie emocjonalnego stosunku do źródła, obrazują poniższe dane.

 

Członkowie rodziny - 46%

Przyjaciele - 43%

Biblia - 38%

Inne książki - 22%

Osoby duchowne - 16%

Nagrania przywódców - 7%

Przełożeni w pracy - 6%

Zawodowi doradcy - 4%

 

Kolejną rzeczą jest powód nauki, czyli motywacja. Rozróżniamy ich trzy rodzaje.

 

Motywacja poznawcza wynika z zainteresowania. Chętniej uczymy się tej dziedziny, która nas interesuje i więcej informacji z nią związanych zapamiętujemy. Staramy się przy tym nie tylko zapamiętać, ale także zrozumieć nabywaną wiedzę.

 

Motywacja lękowa wynika z obawy przed karą za brak określonej wiedzy. Tym samym przyswajamy ją sobie pamięciowo, bez zrozumienia, gdyż potrzebna jest nam ona tylko do uniknięcia nieprzyjemnych konsekwencji jej braku. Po wykazaniu posiadania wiedzy z tej dziedziny, bardzo szybko ją zapominamy, trudniej też nam się skupić nad nauką z powodu stresu.

 

Motywacja ambicjonalna wynika z chęci nagrody za fakt jej posiadania, np. imponowania otoczeniu. Tutaj również mamy do czynienia przede wszystkim z nauką pamięciową, gdyż nie koniecznie musi to być dziedzina, która nas interesuje. Co prawda, uzyskane dzięki niej informacje zapamiętujemy dłużej, lecz w przypadku przełożenia jej na praktykę - np. konieczności wykonania doświadczenia chemicznego, które w teorii mamy "w małym palcu" - nastręcza to poważnych problemów.

 

Tragedią polskiego systemu edukacji jest to, iż przez wiele lat absolutnie dominował i nadal dominuje w niej system oparty na motywacji drugiej i trzeciej. Potwierdzają to liczne badania wykazujące, że poziom zrozumienia nawet prostych komunikatów, definicji i treści w polskim społeczeństwie jest na

 

Ponieważ                                                                             zachęcać uczniów do pracy inaczej jak poprzez motywację drugą lub trzecią, jeśli sami nie wytworzymy w sobie motywacji pierwszej - będziemy mieli z nauką poważny problem. Tłumaczenia nauczycieli, że uczniowie nie uczą się przez lenistwo są niepoważne, czym bowiem jest lenistwo, jak nie właśnie brakiem motywacji? Wzbudzenie w sobie entuzjazmu dla danej dziedziny powoduje, iż zdobywanie wiedzy z nią związanej nie wymaga dużego wysiłku, podczas gdy zniechęcenie i znudzenie tematem - wręcz przeciwnie. Nie ma zaś nic gorszego, niż nudny nauczyciel.

 

Podczas nauki niezwykle ważne jest skupienie. Wszelkie bodźce rozpraszające naszą uwagę będą więc osłabiać nasz poziom przyswajania informacji. Hałas w postaci radia, telewizji, gwaru rozmów nie są wskazane w jej trakcie. Naszemu skupieniu niewątpliwie sprzyja robienie notatek, jeśli tworzymy je schematycznie - koncentrujemy się na najważniejszych kwestiach. 

Warto też zadbać o optymalną temperaturę, jeśli jesteśmy w zamkniętym pomieszczeniu, która na ogół wynosi ok. 20 stopni Celsjusza. Wskazane jest wietrzenie pomieszczenia, gdyż nasz mózg potrzebuje średnio ok. 20% więcej tlenu od reszty naszych mięśni, dla sprawnego funkcjonowania.

Jak pokazują badania - najlepiej przyswajamy sobie wiedzę w okresach największej sprawności psychofizycznej. Wypada ona w godzinach od 9 do 11 oraz od 18 do 20. Najsłabsza jest między godzinami 14 - 16 oraz 02 - 04.

 

Dla utrwalania wiedzy ważne są również dwie rzeczy - długość okresu nauki i powtórki.

Badania pokazują, iż w ciągu godziny powinna mieć miejsce co najmniej jedna przerwa, nie krótsza niż 10 minut. Wówczas poziom zapamiętywania tego, czego się uczyliśmy jest w granicach 75%.

Pokazują one także, że w ciągu 5 dni potrafimy zapomnieć 75% tego, czego się uczyliśmy. Dlatego powtórki powinny być częste, ale krótkie.

 

Kiedy sami przekazujemy komuś wiedzę musimy pamiętać, że tylko 7% informacji przekazujemy w słowach, 38% w tonie głosu zaś 55% - w mowie ciała. Jest mniej istotne to, co się mówi a bardziej - jak się mówi. Poprzez zdecydowane podkreślanie tonem głosu treści, możemy zaznaczyć jej wagę a poprzez mowę ciała - naszą pewność siebie a więc i niejako pewność co do przekazywanej wiedzy.

 

Więcej informacji znajdziesz w książkach:

 

 

 

 

 

 

 

Filmy: